...

   No to jak ? Będą święta w tym roku czy ich nie będzie ? Kilka dni temu NASA dumnie obwieściła, że koniec świata jednak "planowo" nie nastąpi...także pośpiewamy kolędy, zjemy karpia i wypijemy "małego" w Sylwestra. O prezentach nie wspominam celowo, pożyjemy dłużej, a to już jest przecież ogromny prezent :) Pytanie, od kogo: od losu czy od NASA ? Mniejsza z tym...

   Jeżeli o mnie chodzi to płakać z tego powodu nie mam zamiaru. Jakiś skromny "plan zajęć" na rok 2013 mam (chyba jak MY wszyscy) i jest spora szansa, że coś uda się zrealizować...
Chociaż...
Dzisiaj w pracy, przy śniadaniu, wpadło mi w ręce SHOW (?) Znak zapytania postawiłem tutaj celowo bo, zabijcie mnie, nazwy pisma nie pamiętam (chociaż było to zaledwie 10 godzin temu), tylko tak jakoś mi się kojarzy. Co dalej...
Przeczytałem dwustronicowy artykuł o tym, że Rihanna i Chris Brown znowu są razem :) Biorąc pod uwagę fakt, że po tym jak Riri została bestialsko przez Chrisa pobita, cały muzyczny świat jest w szoku (ponoć) to może faktycznie zbliża się "nasz" koniec ???
Tutaj od razu sprostowanie: w pracy na przerwie czytam to, co leży na stole. Nie wnikam w okładki, lubię sobie poczytać przy kanapkach i tyle.

   Błagam, proszę te kilka zdań wyżej (o Riri) traktować z przymrużeniem oka !!!

   Tak więc końca świata nie widać. Może to i dobrze...Pecha mają Ci co myśleli, że już niedługo zapłacą ostatnią ratę kredytu, pecha mają także Ci, co cieszyli się z tego, że w tym roku ostatni raz oddali "cokolwiek" skarbowemu :)
A jakby spojrzeć na to z innej strony ? Mielibyśmy tylko miesiąc na naprawienie błędów, mielibyśmy tylko miesiąc na przeprosiny, mielibyśmy tylko miesiąc aby wyjść z dzieckiem na rower i pojechać w nasze ulubione miejsce...mielibyśmy tylko miesiąc na wszystko !!! Miesiąc czyli nic...nie wiem czy do 21 grudnia dałbym radę zanotować wszystko to, co chciałbym zrobić...
A tak mamy jeszcze mnóstwo czasu. Na to aby żyć, kochać i...trenować :) Oczywiście pewnie niedługo pojawi się kolejna data, ale póki co jej nie znamy i znać nie chcemy...

   Z innej beczki. Znamy kogoś ze światka kolarskiego, komu koniec świata byłby w pewnym sensie na rękę. Mowa oczywiście o L.A. Nie wierzę, że po tym wszystkim co się ostatnio wydarzyło, Lance nie ma takich momentów, że chciałby po prostu zniknąć na wieki.
   Zapisaliśmy z żoną syna na karate. Cieszy się i to najważniejsze. Na salę wchodzi z "uniesioną" głową. Nie mogę doczekać się pierwszego dreszczyku emocji związanych z jego pierwszymi zawodami...
50 minut (tyle trwa "trening") w bezruchu na ławce pod salą gimnastyczną ? Postanowiłem zrobić kolejne podejście (czwarte?) do książki Mój powrót do życia. Wcześniej za każdym razem zostawało mi raptem 20, może 30 stron. Z racji tego, że między jedną próbą a drugą przerwy były długie to zawsze zaczynałem od początku...
Nie wiem co myśleć o tym wszystkim...Jestem na pewno w o tyle lepszej sytuacji (może nie lepszej ale innej) niż "inni", że Lance tak naprawdę nigdy moim idolem nie był. W latach kiedy odnosił swoje największe sukcesy, ja byłem nieaktywny. Nie chodzi tutaj tylko o rower tylko ogólnie o sport. Krótko po maturze przestałem być sportowcem i kibicem...Kilka razy zagrałem w kopaną, dwa, może trzy razy pojechałem do sklepu na góralu kumpla (to było wtedy, jak przez trzy lata pracowałem w Irlandii)...Przez niemal trzynaście lat nie obejrzałem żadnej transmisji z jakiegokolwiek wyścigu kolarskiego, raptem kilka razy coś usłyszałem czy przeczytałem jakąś wzmiankę w prasie. Dlatego nie mam zamiaru go osądzać !!!
Wygrywał w latach kiedy kolarstwo była dla mnie na "czarnej liście", chyba nawet pokuszę się o stwierdzenie, że o kolarstwie zapomniałem całkowicie...
Wiedziałem natomiast, że zachorował na raka, wiedziałem, że walkę z "nim" wygrał i wiedziałem, że po tym co przeszedł wrócił na rower i zaczął wygrywać...Dlatego postanowiłem, że książkę przeczytam. Mam nadzieję, że tym razem mi się uda.
Wiem o co chodzi w tych wszystkich raportach i zeznaniach. Dowiedziałem się na tyle dużo, że może mógłbym się pokusić o napisanie czegoś więcej. Ale po co ? W jakim celu ? Szczerze mówiąc to wolę nie pisać i nie mówić nic (albo nie za wiele) niż mądrując się, udowadniając tym samym, że jednak wiedza, którą posiadam jest marna...

   No to było o trochę o mnie, trochę o kolarstwie. Było o Riri, było o karate i o L.A.

   A na koniec tak zupełnie poważnie. Wszelkie legendy, wróżby czy przepowiednie zawsze traktowałem ze sporym dystansem. Nawet kiedy czytałem o rzekomych końcach świata to wzruszałem ramionami (chociaż był w moim życiu okres, kiedy panicznie bałem się śmierci).
Tym razem jednak od jakiegoś czasu towarzyszyło mi uczucie, że jednak może to faktycznie prawda, może to ten grudzień i rok 2012 ??? Nie wiem, może to dlatego, że "grzechów" się uzbierało i jak pisałem wcześniej czasu stanowczo za mało na pokutę...
Zakładam, że koniec świata miał nastąpić. NASA "imprezę" odwołała i Bogu dzięki...Nie wiem jak WY ale ja mam jeszcze tutaj dużo do zrobienia...tak w życiu jak i na rowerze...

Michał