Archive for 2013

środa, 4 września 2013
 
   Do Rybnika pojechałem trzeci raz (poprzednio byłem w 2010 i 2011). Cel był jeden: wygrać kategorię M30. W latach poprzednich byłem dwukrotnie drugi, miało być zatem do trzech razy sztuka...

   Trzy godziny snu (tak jakoś wyszło), pobudka o 3 nad ranem, w trasę ruszam po czwartej. Już gdy wstawałem z łóżka wiedziałem, że samopoczucie moje dalekie jest od ideału, więcej, było kiepskie.
Na miejscu jestem o 9.30. W biurze zawodów tłoku nie ma więc formalności poszły sprawnie. Zapisany na dwa wyścigi: masters (4 x 9 km) i elita open (6 x 9 km). Pada deszcz, chyba nawet leje...
Na 1,5 h do startu wsuwam "kolarskie" śniadanie. Trochę za późno ale sam jestem sobie winien, planowałem być w Rybnik znacznie wcześniej.
Nie pada już tak mocno, czas nagli, naszykowałem co trzeba (ciuchy, rower, przypinanie numerów). Kręcę się w okolicach kreski. Parę minut i jestem przemoczony. Nadal pada, do startu kilka minut, samopoczucie nadal fatalne.
Punkt dziesiąta ruszamy na trasę. Mastersi, trzy kategorie, wszyscy razem, całkiem fajny peleton.



Mokro ale dość ciepło. Dyspozycja ? Bez zmian. Zmieniam plany. Żadnych akcji, jechać bo jechać. Może uda się coś na kreskę...
Już na pierwszej rundzie wszystko się rwie i już nie jest tak "tłoczno". Co chwila jakieś skoki, jakieś ataki. Na rondach ślisko, o czym kilku przekonało się osobiście lądując na tyłkach na asfalcie. Jadę czasem z przodu, czasem gdzieś w środku...zależy jak się układa. Pod koniec drugiej rundy ktoś odjeżdża. Niby cały czas jest bezpieczny dystans ale gość się nie poddaje. Na trzeciej rundzie łapie mnie już konkretna bomba. Przestałem już nawet myśleć o końcówce...
Czwarta runda bez ikry. Z przodu odjazd solo...wcześniej już wiedziałem, że z mojej kategorii. Zwycięstwo pojechało, podium odjeżdżało powoli w "głowie". Na kilometr do mety jakimś cudem złapałem oddech. Jest szeroko (choć bardzo ślisko) i udaje mi się być z czuba.


Dwóch z M40 zaczęło finisz nieco wcześniej. Ja czekam do ostatniej chwili. Ostatnie 500 metrów i się zaczęło...
Twardo, mocno, szybko i niebezpiecznie. Z lewej Szaman z M40 prawie łeb w łeb, z prawej jeszcze ktoś. Setka do kreski. Uda puchną, głowa mówi: "nie poddawaj się". I tak też było. Z zaciśniętymi zębami wygrywam z grupy. Kilka metrów za linią mety poszedł haft...chyba z wysiłku...
Drugi w M30. Trzeci raz na Tour De Rybnik i trzeci raz drugi :)


   W drugim wyścigu nie startuję. Musiałbym stanąć na starcie po zaledwie kilku minutach przerwy. Byłem przemoczony i potwornie zmęczony. Do tego strasznie bolały mnie uda...Postanowiłem nie ryzykować i bawić się resztę dnia w kibica.

   Tour De Rybnik 2013 to już historia. Czy pojadę za rok ? Pewnie tak...
Tegoroczna odsłona jak zwykle perfekcyjnie zorganizowana. Wszystko na tip top. Nie było do czego się przyczepić i oby tak dalej Robert :)

   



Pudło na "bombie" w Rybniku

Posted by wicklowman
wtorek, 20 sierpnia 2013
   Lipiec, rok 2010. Zaczynam przygodę w Zakopanem. Tego samego miesiąca wsiadam na rower po 13 latach przerwy. Stalowy Peugeot na Shimano, z tyłu oponka, z przodu szytka. Rower ma swoje lata ale jeździ i to całkiem nieźle. Wsiadam na niego z łezką w oku bo to w końcu na nim ścigałem się trochę za młodego. Nic nie trzeba ustawiać, pozycja przez tyle lat była nieruszona...

   Trochę kręcę z tatą po okolicznych górkach i pagórkach. Ciężko idzie, strasznie !!! Któregoś dnia jadę sam do Bukowiny Tatrzańskiej (od strony Białki). Podjazd od ronda do ronda (znany z tegorocznego i nie tylko TDP) ma 4 km. Część walę z buta i myślę sobie "co ja tutaj robię". Kilka dni później jadę drogą z centrum w stronę Kościeliska. Za Polaną Szymoszkową zaczyna się w górę. Po chwili wspinaczki znowu muszę zejść z roweru..."masakra, po co mi to było".
Takie były moje początki...

   W sierpniu wystartowałem w TDP Amatorów. Wcześniej jeździłem (czy tam trenowałem) w miarę regularnie. Trzecie miejsce w kategorii, w open pierwsza trzydziestka. Tylko 20 km z hakiem ale wynik podniósł znacznie moje morale. Podjazd do Bukowiny, o którym wspominałem wcześniej podjechałem...nie zszedłem z roweru choćby na sekundę.
Ten wynik nie poszedł w świat (i nie miał iść) ale dodał mi wiary, wiary w to, że jak to się mawia "trening czyni mistrza" i że teraz będzie już tylko lepiej.

...z tatą w dniu startu TDP Amatorów 2010

   I teraz przechodzimy do sedna...
   We wrześniu 2010 roku zaplanowałem kilka dni w rodzinnym Ozorkowie. Wcześniej dowiedziałem się o kryterium w Rybniku. Zapisałem się i pojechałem. Było mi prawie po drodze do żony i do syna :)
Ujeżdżałem w dalszym ciągu moją starą stalówkę i nie liczyłem na zbyt wiele. Chciałem się pościgać, nic więcej.
Było chłodno i pochmurno. Na miejscu poznałem Maćka z Drużyny Szpiku, której barwy reprezentowałem od niedawna. Dostałem od niego drużynowego T-shirta :)
Pamiętam jak byłem ubrany. Nowa koszulka z Allegro kupiona za bardzo dobre pieniążki, czarne spodenki 3/4 z Mike Sport, biały kask Lazer Blade (no to nie był byle jaki kask), okulary z czarnymi oprawkami (dzisiaj bym ich już nie założył raczej ale do teraz mam je w szufladzie), na butach neoprenowe, białe ochraniacze, które tez były jak nowe. Nie było aż tak zimno ale chciałem wyglądać Pro ;) Jednym słowem chciałem nadrobić wyglądem...niczym Pan Skarpeta :P

...na trasie Tour De Rybnik 2010

"Przedwojenny" rower nie stanowił dla mnie problemu mimo, że tego dnia naoglądałem się dość wielu solidnych karbonów. Wystartowałem bez kompleksów. Trochę się bałem o moją mizerną formę, moim celem było dojechanie w grupie.
Jechało mi się o dziwo bardzo fajnie. Czasami miałem łapać się za głowę, gdyż na liczniku nie schodziło poniżej 40 km/h., a ja mam się całkiem nieźle. Tak, śmiejcie się...to był dla mnie prawie kosmos.
Trzymałem się grupy. Mało tego, trzymałem się czuba bo postanowiłem...spróbować swoich sił na finiszu jak za dawnych, starych czasów. A co tam !!!
Idealnie ustawiony pędziłem na ostatnich metrach jak szalony...mega kraksa na ostatnim zakręcie...ostatnie metry nogi w kwadrat... Kilka chwil potem spiker wymienił moje nazwisko. Pokręciłem się w pobliżu linii mety i okazało się, że byłem 6-ty open i drugi w kategorii Masters 1 !!! Żebyście widzieli moją minę, jaki ja byłem szczęśliwy, że stanę na pudle :) Zadzwoniłem do żony i mówiłem jej o tym ze łzami w oczach...

...podium 2010:)

   Tak było w roku 2010. Rok później także pojechałem do Rybnika. Tyle tylko, że od kilkunastu dni mieszkałem już w rodzinnym mieście. Moja przygoda z Zakopanem się skończyła, nie miałem jeszcze pracy, dzięki zaskurniakom udało się pojechać na Śląsk. Pojechaliśmy małą wycieczką: ja, teściu i kolega. 
Dość regularne treningi i starty w wyścigach masters  pozwalały mi myśleć o tym, aby powtórzyć wynik z ubiegłego roku. Tak, plan minimum był prosty: drugie miejsce w kategorii. Rower na karbonie, osprzęt Campy :) Ten sam kask, tylko nieco oklejony czerwonymi paskami, inne buty (tym razem nie było ochraniaczy), strój Drużyny Szpiku. Pogoda wspaniała, upalnie i słonecznie.

   Tempo zawrotne. Ściganie już nieco inne (ale to w moim wykonaniu). Odważny i objeżdżony na tyle, aby próbować samemu coś tam odjechać. Kiedy już widziałem, że nic nie ugram na trasie to postanowiłem ugrać na finiszu. Z przodu dwójka śmiałków odjechała na parę sekund, nie wiedziałem o które miejsce walczę. Trzecie open było w zasięgu ręku, tylko tyle wiedziałem na bank.
Finisz był powtórką z roku ubiegłego. Bardzo dobrze ustawiony, kraksa na tym samym zakręcie...nie dałem nikomu szans :). Pierwszy z peletonu. Ostatecznie: trzeci w open i jak się później okazało drugi w kategorii Masters 1. Plan wykonany, jest pudło. Był lekki niedosyt ale i tak byłem niezmiernie happy.

...podium 2011 :)


   Teraz mały "sorprajs", bo to nie był mój jedyny start na Tour De Rybnik 2011. Postanowiłem pójść na całość i skorzystać z możliwości ścigania się z polską elitą. Dla nich ten wyścig nie był punktowany, ja miałem licencję masters, w związku z tym, przepisy pozwalały na taki manewr.
"A może to będzie jedyna taka okazja ?", pomyślałem i wystartowałem. Po wyścigu masters miałem godzinę na odpoczynek. Na starcie była nawet chwila na rozmowę z kolegą ze Społem Łódź, ówczesnym zawodnikiem BGŻ Team, Jarkiem Rębiewskim.

...tuż przed startem elity

Przyszło mi jechać z Cyckami, całym BGŻ, BDC i innymi z krajowej czołówki. Tam to dopiero była jazda. Nie wychylałem nosa. To zdecydowanie nie był mój level !!! Mimo zawrotnego tempa i konkretnych zaciągów dzielnie trzymałem się peletonu. Z przodu rozgrywały się kolarskie szachy, co rusz jakaś ucieczka, ja robiłem swoje czyli po prostu jechałem :) Jakieś dwie rundy do końca zacząłem tracić kontakt z rzeczywistością ale dalej miałem ten sam cel: dojechać w grupie. 
Na km do końca, kiedy ucieczka już pewnie dzieliła pomiędzy sobą łupy całego wyścigu, tempo było dość wolne. Cisza przed burzą czyli czary mary przed finiszem. Ja zobaczyłem luką i skoczyłem. "Raz się żyję". Na jakieś 300 metrów do mety nogi powiedziały dość !!! Minęło mnie kilkunastu (nie byłem zdziwiony)...walczyłem o 9 miejsce (8 pojechało w ucieczce), dojechałem gdzieś w połowie stawki...strasznie ujechany ale dojechałem. 78 km ze średnią ponad 44 km/h !!! To już było coś :)
A wygrał "ten" ze zdjęcia u góry...pojechał im solo na ostatniej rundzie...

Tego roku miałem okazję porozmawiać z Dyrektorem Sportowym wyścigu, Robertem i osobiście pogratulować mu wspaniałej imprezy kolarskiej :)



   I to tyle wspomnień...

   Za niespełna dwa tygodnie jadę znów do Rybnika. Rok temu się nie udało. To tutaj, u Roberta, stanąłem na podium pierwszy raz po 13 latach przerwy :) stąd mój ogromy sentyment do tego wyścigu i do tego miasta.
Inna runda (w centrum miasta) i pewnie też inne ściganie... Zobaczymy...
Plan ? Do trzech razy sztuka :) W końcu sezon jest więcej niż przyzwoity i nóżka podaje od kilku tygodni...
A na deser pojadę z elitą open (elita z lcencjami PZKol ma osobny wyścig)...a co tam...tak na dojechanie. Trzymajcie kciuki !!!


@wiki








poniedziałek, 12 sierpnia 2013
   Podczas 2-tygodniowego pobytu u rodziców w Zakopanem planowałem tylko jeden start, Tatry Tour. Szczęśliwie dla mnie wpadło coś ekstra. Podhale Tour, trzeci etap.

   Dla tych co nie wiedzą co to...
Cztery etapy, cztery czasówki. Nie są to oczywiście typowe trasy pod kozę (choć takich na starcie kilka było), jednak lemondka pewnie by się przydała (przynajmniej fragmentami).
Wszystko na trasach Podhala (okolice Rabki, Czarnego Dunajca, Spytkowic), dystanse circa 45 km, fajne (dla kogo fajne to fajne) i sztywne ścianki, przepiękne widoki, idealne niemalże asfalty, b.dobrze oznakowana trasa, sędziowie z "papierami", nagrody z podziałem na kategorie wiekowe, żarcie na mecie w ramach wpisowego...słowem, ściganko jak ta lala :)

   Pierwsza edycja odbyła się na "dziko" w roku 2011. Mieszkałem jeszcze w Zakopcu. Mimo tego tak się złożyło, że wystartowałem tylko w ostatnim, czwartym etapie. Pamiętam, że pojechałem rowerem, pamiętam, że startowało nas mniej niż pięćdziesięciu. Pamiętam, że wpisowego dałem więcej o 10 zł po to aby mieć pamiątkowy medal, którego i tak zapomniałem odebrać. Pamiętam, że była ekstra pogoda, luźna atmosfera, że nie było żadnej spiny. Pamiętam, że było ognicho i dobra kiełbacha... 11 w open byłem i chyba siódmy w M1.

   W tym roku na własne oczy przekonałem się, że impreza rozrosła się (o czym wspominał mi Piotrek Szafraniec) i to konkretnie. Mocne towarzystwo, profesjonalny pomiar czasu (bez chipów, ale bez przesady, przy czasówkach to zbyteczne), sędziowie, tam gdzie trzeba służby mundurowe...i przede wszystkim trzeba napisać o frekwencji...na trzecim etapie w Rabce Zdrój wystartowało ponad 100 osób.

   Do rzeczy... Do Rabki pojechałem rowerem, w ramach rozgrzewki. Dotarłem na godzinę przed startem. Na miejscu był już tata. Zgłosił mnie wcześniej, odebrał numer, także miałem czas aby odetchnąć.
Kilka chwil po moim przyjeździe dowiedziałem się, że startuję jako pierwszy. "Dobrze jest, będzie dodatkowa motywacja, trzeba jechać tak, aby mnie nikt nie łyknął" - pomyślałem.

Startuję kilka minut po 11 bodajże.



Idzie całkiem zgrabnie choć nie mam pojęcia jak rozkładać siły. Idę na żywioł, żadnego parcia na wynik, co ma być to będzie. Podjazd pod Bielankę idzie OK ale ten jest zdecydowanie najłatwiejszy ze wszystkich. Dojeżdżam do pewnej wioski i tutaj odpust. Jakiś miejscowy w lokalnym stroju kołuje się z lewej do prawej i odwrotnie...ostatecznie wjeżdżam prosto w niego. On ląduje jak długi na asfalcie, dostaje OPR od ślicznej :) policjantki, ja z lekka obolały jadę dalej. Po jakiś 15-tu kilometrach, tuz przed pierwszą "ścianką" łyka mnie jakiś chłopak z Nutraxx-u. Nie wiedziałem co myśleć: czy to ja jestem taki cienki czy to może on jest taki mocny. Na koło nie siadam bo wiadomo, że nie wolno. Z drugiej strony to po kiego grzyba, jadę swoim tempem. Odjeżdża mi szybko (nawet bardzo). Na zjeździe jestem tuż za nim. Odpuszczam, trzymam odpowiednią odległość. Kolejna ścianka. Znów mi odjeżdża, tym razem jego cztery litery widzę ostatni raz. Jadę swoje. Jakieś hopy, jakieś zjazdy, płaskiego jak na lekarstwo. Gdzieś po godzince jazdy znowu ta felerna wioska z odpustem. Tym razem przejeżdżam bez problemów. Po prawej wspaniałe widoki na tatry, do mety gdzieś koło dyszki. Nogi kręcą całkiem przyzwoicie.


Główna droga, w lewo. Pieniążkowice. Została jeszcze Bialanka od drugiej strony. Później już tylko cały czas delikatnie w dół do mety. Na ostatniej prostej mija mnie dwóch rywali. Jeden z nich to Wojtek Gubała z Gorlic na całkiem wypasionej kozie. Startował jakieś 8 minut o mnie..."bosze, jaki ja jestem cienki po tych górkach" - pomyślałem. Meta.



Po wszystkim idziemy na żarcie do przytulnego lokalu tuż przy wyciągu (ja, tata, Ela - znajoma taty i jej rodzice). Mega kiełbasa, zasmażana cebulka, musztarda, pieczywo, herbata...może to nie jest kolarskie żarcie ale co tam. Było pysznie :)
Zdążyliśmy zjeść i wywiesili wyniki. 31 miejsce open, siódmy w M2. Strata do zwycięzcy 13 minut z małym hakiem. Sklasyfikowanych 102 zawodników (i zawodniczek). Wynik nie był ważny :) Było fajnie, było sympatycznie...






@wiki

niedziela, 21 lipca 2013
   W środę były podjazdy, podjazdy i jeszcze raz podjazdy. Zacząłem skromnie, pod Olczę, później Cyhrla, Głodówka od Zakopanego i Bukowina bokami od strony Leśnicy. Na deser wspinaczka na Murzasichle. Na wszystkich średnie nachylenie w granicach 5-6% czyli te, których pokonywanie idzie mi najlepiej. Równo do góry, bez ścianek, które mnie wręcz zabijają i odbierają ochotę do dalszej jazdy. 75 km i ponad 1200 metrów w pionie to już zacne cyferki...

...okolice Głodówki i Bukowiny

   Czwartek to krótkie kręcenie późnym popołudniem. Niespełna 40 km, podjazdów circa 500 m, noga po środowym treningu ciężka...

   W piątek wspólna jazda z tatą. Miało być delikatnie, miało być maksymalnie 2,5 godziny i tak wyszło. Najpierw szybko i z góry do Szaflar. Dalej przez Bór (tutaj krótka i sztywna zmarszczka) i Gronków do drogi Nowy Targ - Białka. Na rondzie tuż przed Bukowiną pojechaliśmy na Jurgów w kierunku Słowacji. U naszych południowych sąsiadów widok na góry zapierał dech w piersiach.

...Jurgów (po lewej stacja narciarska)

...przejście graniczne 

...po Słowackiej stronie - Podspady

   W Podspadach na Łysą Polanę. Tutaj mój wzrok przykuła świeża farba na asfalcie. Wtajemniczeni doskonale wiedzą o co kaman...ten dzień się zbliża :)


   Delikatnie ale jednak cały czas pod górę, stromiej w miejscowości Tatranska Javorina, zjazd do Łysej Polany i znowu Polska. Tutaj na drodze tłok jak cholera (parkingi dla turystów wybierających się na Morskie Oko). Głodówka od strony Słowacji pokonana bardzo sprawnie i bez nadmiernego potu (takie było założenie). 
Długi zjazd (około 6 km), nielubiana bardzo przez ze mnie długa prosta delikatnie pod górę, Cyhrla w dół i po zabawie. W sumie wyszło 67 km z małym hakiem ze średnią 30 km/h, w pionie ponad 900 metrów. Fajny, przyjemny trening bez nacisku na podjazdy...







wtorek, 16 lipca 2013
   W Zakopanem jestem od niedzieli ale przez dwa dni nie udało się wyjechać na szosę. W dzień przyjazdu w ogóle nic nie planowałem, wczoraj padało od samego rana, a gdy późnym popołudniem zdecydowałem się na godzinkę po okolicznych asfaltach to tata zaproponował nocny wyjazd na rybki :) Tacie nie odmówiłem, a rower nie zając, nie ucieknie... Dzisiaj rano byłem po tych rybach mocno niedospany ale że pogoda wyraźnie zaczęła zachęcać (skutecznie z resztą) to pojechaliśmy z tatą i Elą na rundkę.

Początek dość szybko do Szaflar w ramach rozgrzewki. Żadna to filozofia jechać tam szybko bo więcej z góry niż pod górę, do tego wiatry na tym odcinku są przeważnie mocno sprzyjające. Krótka hopa tuż za Szaflarami w kierunku drogi Nowy Targ-Czarny Dunajec zaliczona z płyty w dość żwawym tempie i już wiedziałem, że noga sama jedzie :) Świeżość (4 dni bez roweru) ? Może...
Dalej Rogoźnik, Stare Bystre i 1400 metrów podjazdu w Cichym (średnio 4,9%) pokonane na młynku ale w tempie jak na mnie bardzo przyzwoitym.
Chochołów, Witów, Kościelisko (delikatnie ale cały czas pod górę) i w zasadzie było już po treningu. Zjeżdżając Krzeptówkami w stronę centrum trochę poniosła mnie fantazja. Trzeba było widzieć miny kierowców :)

...droga Czarny Dunajec-Zakopane (odcinek 2 km przed Kościeliskiem)

...potok w pobliżu Doliny Chochołowskiej


...i tak minął pierwszy treningowy dzień w Tatrach. Max na dzień dzisiejszy to 70.6 km/h - zjazd Drogą Na Olczę w kierunku Harendy. Jak ktoś chce zobaczyć trochę cyferek to oto i one: Polar, Endo i Strava.

   Jutro taka traska w planach: w dół przez centrum na Harendę, podjazd pod Olczę, dalej wspinanie na Cyhrlę i zaraz potem Zazadnia, zjazd do Bukowiny Tatrzańskiej, podjazd przez Murzasichle od Stasikówki i... dalej zobaczymy jaki będzie kilometraż :) Ma wyjść circa 2.5/3 h.
Zanim jednak pojadę na szosę to do południa czeka mnie prawdziwe wyzwanie...będę uczył jazdy na rowerze mojego synka, także trzymajcie kciuki !!!

@wiki


poniedziałek, 15 lipca 2013
   Nie ma czasu na to aby opisać kilka własnych startów. Ale żeby nie było ani jednego słowa o tegorocznym Tour De France ? O jubileuszowym, setnym tourze ?
W końcu jest okazja, za sprawą 15 etapu, którego meta usytuowana była na szczycie legendarnego "Olbrzyma Prowansji" czyli Mont Ventoux.

Flowerman i walka o "biały koszul"...

Kwiatek jak dotąd zaskakiwał i jechał wręcz fenomenalnie. Chyba każdy z elity chciałby zadebiutować w TDF jak On. Kapitalne czucie (choć tutaj potrzebne jest także szczęście) na płaskich etapach, mam tutaj na myśli kraksy, w których nie uczestniczył, wspaniałe końcówki wtedy gdy brakowało Kawy, bardzo dobra jazda w TTT, jeszcze lepsza w ITT. Przez dziesięć etapów jechał w White Jersey, po drużynowej jeździe na czas o mały włos (brakło coś koło sekundy) nie został liderem całego wyścigu. W naszym kolarskim świecie został bez wątpienia bohaterem narodowym. I nie tylko... Dzięki jego wspaniałej postawie o ściganiu we Francji mówiono w TV, w portalach internetowych pojawiały się coraz to obszerniejsze wpisy, nawet Przegląd Sportowy umieścił Michała na okładce (co według "złośliwych" miało miejsce tylko dlatego, że piłkarska ekstraklasa ma przerwę w rozgrywkach)...coś pewnie w tym jest :)
Jechał jak w transie....i nadal jedzie !!!
Przed startem do 15-ego etapu z metą na szczycie Mont Ventoux tysiące kibiców zastanawiało się na co stać jeszcze Kwiatka. Przewidywania były różne. Chyba każdy z nas chciał aby utrzymał Maillot Blanc....ale i każdy z nas miał pewne obawy. Obawy, że nie da rady. I nie dał ale i tak jego ostateczny wynik na szczycie okazał się rewelacyjny.
18-te miejsce ze stratą 3 minut z małym hakiem.
Dla mnie opcje były dwie: albo pojedzie kapitalnie i zaskoczy cały kolarski świat albo spłynie, straci biały koszul, a w generalce spadnie poza czołową dwudziestkę, może nawet trzydziestkę...

...moment, gdy Kwiatek traci kontakt z czołówką

Flowerman w środę w białej koszulce nie pojedzie. Młodziutki Nairo Quintana okazał się w górach mega kozakiem i wszystko wskazuje na to, że Kolumbijczyk białego trykotu nie odda już do mety na Polach Elizejskich w Paryżu. Z drugiej jednak strony to nie byłbym tego taki pewien... Michał przyzwyczaił nas do zaskakiwania i chyba nikt nie ma nic przeciwko aby zrobił to jeszcze nie raz. A gdy jednak Nairo okaże się lepszy to i tak wyczynami naszego "ziomka" będziemy żyli jeszcze długo po zakończeniu całego wyścigu.

...Kwiato na mecie

Andrew Talansky z Garmin-Sharp stracił pod Mont Ventoux kolejne sekundy do Michała i wydaje się, że nie ma już szans w walce o drugie miejsce. Ale... Pewnie wie, że z Nairo szans już mieć nie będzie ale walka z naszym Michałem będzie trwać do ostatniego podjazdu...tak mi się przynajmniej wydaje :)
Kwiatek zrobił swoje...jakie tam swoje, On zrobił znacznie więcej i uważam, że reszta jest już bez znaczenia. Oby Flowerman dojechał do Paryża cały i zdrowy...

A co tam u "kozaków"...

Froome wygrał ale ja osobiście bardziej emocjonowałem się tym, co działo się za nim. W zasadzie wszystkim tylko nie nim...
Wspaniała jazda Nairo, równie dobra postawa Mikela Nieve z Euskaltel-Euskadi, zaskakująco słaba ? dyspozycja Contadora...
No właśnie. Tutaj należy zapytać: czy Alberto jest zbyt słaby aby wygrać z "anorektycznym" Brytyjczykiem czy może Froome jest tak niewyobrażalnie mocny, że nikt nie jest mu w stanie odebrać na setnym tourze zwycięstwa ? 
Urodzony w Kenii kolarz atakował jak młodzik :) Pewnie, że każdy sposób, który przynosi efekty jest dobry ale styl jego jazdy pozostawia wiele do życzenia i mocno zastanawia (tutaj niech każdy sam sobie dopowie resztę). Nagłe zrywy na młynku, w siodełku, z mocno opuszczoną głową i zaciśniętymi zębami ??? Pokażcie mi kto tak teraz atakuje na podjazdach !!! Jak pisałem wcześniej, ważne, że skutecznie, nieważne jak... ale...wszystko wyjdzie w pranie :)
Czy dla Alberto jest już po wyścigu ? Mocno wierzę, że nie. Są jeszcze Alpy najeżone podjazdami. Biorąc pod uwagę fakt, że "chłopaki" z Saxo-Tinkoff potrafią w tym roku jechać kapitalnie dla swojego lidera i, że SKY jest wyraźnie słabszy to może być bardzo różnie. A może Contador wyciągnie jeszcze asa z rękawa ? Oby tak było... 
Tylko Hiszpan może zagrozić Brytyjczykowi. Nairo jest za młody, chociaż Movistar nie ma nic już do stracenia to musieliby w górach odrobić prawie 6-minutową stratę. Nie, to nie jest raczej możliwe. Rodriguez, Ten Dam, Mollema ? Mocni ale nie na tyle aby walczyć o zwycięstwo.
Froome albo Contador... oglądajmy zatem kolejne etapy i nie zapominajmy też o Kwiatku, a także o tym, że jadą jeszcze Przemek Niemiec i Maciek Bodnar...

Na koniec nie wypada nie zamieścić...


@wiki










   

W końcu o Tour De France

Posted by wicklowman
środa, 10 lipca 2013
Mowa o ostatnim weekendzie...

Krótka wymiana SMS-ów:
Mateusz: ścigamy się gdzieś w ten weekend ?
Ja: nie mam kasy, nie mam auta, w sobotę pracuję, poza tym...chyba nic nie ma...
(oczywiście co weekend coś jest ale w tym przypadku wszędzie było stanowczo za daleko)
Ja: jest kryterium w Kole w niedzielę
Mateusz: przyjadę po Ciebie i jedziemy

Później już tylko dogranie szczegółów i pojechaliśmy...
Na miejscu problemy ze zgłoszeniem Mateusza. Okazało się, że nie chcą go puścić z nami. On jest cyklosport jeszcze... Na szczęście udaje nam się nakłonić sędziego, tłumacząc, że to nie MŚ itd, itp...
Ja zapominam licencji, tutaj obyło się bez problemów (o dziwo).
Start niestety dopiero około czternastej więc 4 godziny czekania. Trudno. Z tym się liczyliśmy. Ale mieliśmy także nadzieję, że wszystko odbędzie się nieco szybciej (org zapowiedział mi, że jest taka opcja, podczas rozmowy telefonicznej dwa dni wcześniej).
Nic z tego. Czekamy. Małe szoping w Biedronce. Spacery tu i tam...aby tylko czas szybciej zleciał. Parę nowych znajomości, rozmowy o wszystkim (w tym o kolarstwie rzecz jasna)...
Niestety nie widać nowych rywali. Jakby tego było mało okazuje się, że dystans skrócili o połowę (z 20 rund po 1800 metrów do dziesięciu), dlatego też z coraz to większą obawą zaczynamy myśleć o tym wyścigu "ogór" (nie lubię tego słowa).
Pojawiają się (dzięki Ci Panie) Żolibery, Fizjotech (Sylwek) i Roger z Grodziska. Szanse na podium :) zmalały ale za to na dobre ściganie są dużo większe. 

Start z lekką obsuwą (20 minut) ale jedziemy. Sporo nas ale to z racji tego, że puścili wszystkie kategorie razem. Tempo od pierwszego zakrętu mocne. Na drugiej rundzie zaczęły się prawdziwe harce. Po kilku atakach zawiązuje się czołówka: ja, Sylwek, Żolibery i Roger. Przez chwilę pomyślałem, że tak już będzie do kreski... Plan Żoliberów był jednak inny. Poprawili raz, drugi, potem trzeci i pojechali we trzech zostawiając w tyle lekko utytłanych: mnie i Sylwka. We dwóch kręcimy po zmianach po dziewiątej rundy. Na jej koniec złapała nas grupa na czele z miejscowym Adamem. Na kreskę 1 pkt (wcześniej zdobył go Sylwek) i ostatecznie 5-te miejsce. 

Szkoda, że tak krótko... Paru chłopa więcej, "normalny" dystans i częste finisze o punkty, a byłoby zacne kryterium.... A tak był "ogórek". I żeby było wszystko jasne: chodzi tylko o dystans :)


@wiki





Niedziela na ogórku

Posted by wicklowman
czwartek, 4 lipca 2013



   Na koniec dzisiejszego dnia e-mail od Endomondo. Zostałem jednym z niewielu beta-testerów kolejnej wersji pro.
Od dnia instalacji mam testować przez równe 2 tygodnie. Maszynka to Xperia J na Androidzie.
Poniżej informacje na co zwrócić uwagę...

New things and things modified we would like to have tested:

Newsfeed: Workouts can have tagged friends, messages and pictures. Challenges can be clicked on.
Please tag workouts with friends (there is a new friend selector helping on selecting and searching for friends relevant for workout) and pictures).
Test History List: update, refresh and append actions.
Workout Summary: how it loads in background now, refresh it, maps/graph data, check premium content (if you have it or view workout of friend that have premium), segments tab, comments tab etc.
New delete workout in background, does not have to be online when deleting.
Delete workouts on endomondo.com and see they are synched (deleted) in app also.
Test workouts with HR if possible and music list when viewing maps, if possible also workouts with interval.
Check Music integrations from tracker page action in top (Spotify if possible).
Check Routes.




środa, 26 czerwca 2013

  ...czyli krótki tutorial jak wydać 240 zł aby przejechać 16 km na rowerze :)

W sumie to banalnie proste...

1. Robisz zakupy: żele, banany, batony, woda, makaron itd...circa 70 zł
2. Pakujesz się, rower, ciuchy itd...
3. Tankujesz furę..circa 140 zł
4. Jedziesz na wyścig...
5. Opłacasz startowe...30 zł
6. Ruszasz na start...
7. Na 16-tym kilometrze zrywasz łańcuch
8. Jest po zawodach :(

Wydane 240 zł. Autem zrobione 340 km. Rowerem raptem 16...
Koszty łatwo policzyć (patrz tytuł)...

Zapomniałbym, w domu zakup spinki za 16 zł...

Wszystko fajnie, pięknie ale to były MP. I tutaj nie chodzi o to, że były szanse na medal czy nie. Każdy kto przyjeżdża, chciałby wypaść jak najlepiej...
Mimo, że tuz po starcie poszedł odjazd z medalistami...gdzieś tam...tliła się nadzieja na miejsce w dyszce...
Po niespełna godzinie zadzwoniłem do żony i rozkleiłem się na kilka chwil jak dziecko...ale to chyba ludzkie...było mi najzwyczajniej w świecie przykro...
Tak naprawdę zanim zdążyłem ocenić swoje szanse było już po zawodach.
Wcześniej wrzuciłem shoota na fejsa...posypały się smsy...i nie wiedziałem co odpisywać...

Z licznika: 
16.9km / 0h28 / 35.6 avg ...

Została pamiątka:



@wiki





15 zł za kilometr...

Posted by wicklowman
sobota, 8 czerwca 2013
   Gdzieś trzaskało...
   Rozebrałem to i owo, przeczyściłem to i tamto...a to co wcześniej rozebrałem i przeczyściłem to nie zapomniałem odpowiednio nasmarować :)
Po wszystkich zabiegach pojechałem na krótkie reggae. Kontrolnie, czy trzaski zniknęły czy nie. Niestety poniosłem bolesną porażkę.
Pobocze, rękawiczki na trawę i sprawdzam co tylko mogę sprawdzić gołymi rękoma. Luźna (przy okazji trzaskająca) szprycha w tylnym kole :) Wracając do domu pocykałem trochę fotek. A co, jak reggae to reggae...











@wiki

wtorek, 28 maja 2013
Uwaga !!!
Poniższy post jest totalnie nie w moim stylu za co z góry wszystkich przepraszam :) Jeżeli jednak znajdzie się ktoś, kto uważa, że w takim właśnie powinienem pisać kolejne to śmiało proszę umieścić stosowne info w komentarzach, tutaj bądź na fejsie.

Zacznę, brzydko mówiąc, od dupy strony czyli od...

...bomby nr 3

Ta wybuchła dzisiaj u mnie w domu. Bomba mała, huk wielki i to tyle. Pisać o prywatnych sprawach w takim miejscu nie wypada więc na tym koniec. Dodam tylko, że dzięki niej (tej bombie) zacząłem szukać pomysłu jakby tutaj poprawić sobie humor...i wpadłem na to, że opiszę jak podczas ostatniego weekendu wybuchały bomby nr 1 i 2 :)

W zeszły wtorek coś zaczęło drapać po gardle. Przyplątała się infekcja....
Jak głupi zacząłem biegać po Ozorkowskich aptekach w celu kupienia złotego środka na bycie zdrowym. Dodam, że szukałem czegoś, co sprawi, że będę zdrów jak ryba w jeden dzień. Nie ważne, że był to pierwszy dzień choroby. Już przed wejściem do apteki gotów byłem uwierzyć we wszystko co mi powie szanowna pani aptekarka, np.: "bierz Pan, jutro wstaniesz Pan jak nowo-narodzony, a wszystko to za jedyne 250 zł z vatem".
Wydałem mniej (sporo mniej) ale z infekcją męczyłem się do piątku.
A wszystko to aby czasami przerwa w treningach nie była zbyt długa. Mało tego !!! Ubzdurałem sobie, że pojadę na ŻTC do Rawy w sobotę, będę w optymalnej formie, a w niedzielę w Łodzi udowodnię wszystkim , że mój sukces z dnia poprzedniego nie był dziełem przypadku :) (śmiech)
No to zaczynamy...

O bombie nr 1

No to jestem już w tej Rawie. Cały czas wmawiam sobie, że jestem zdrowy (tak się czułem w piątek wieczorem) chociaż wiem, że tak wcale nie jest.
Na pierwszej rundzie było OK (do przejechania siedem po 13,5 km). Jadę czujnie, nie wychylam się mając na uwadze marną rozgrzewkę. Początek drugiej. W nogach czuć, że dzieje się coś niedobrego. Będzie bomba...będzie huk...będą mnie zbierać z trasy...a jutro w Łodzi to będę musiał udowadniać tylko tyle, że jestem cienki jak guma w majtach, co pewnie okaże się nie takie trudne (mam na myśli to moje udowadnianie).
Ale gdzie tam !!! Przez kolejne pięć okrążeń bawiłem się w sapera czyli robiłem wszystko aby tą bombę znaleźć i tym samym sprawić aby nie wybuchła. Gdybym ja to jednak robił z głową... Tymczasem ja faktycznie jej szukałem, ale kiedy znalazłem to zamiast rozbroić to ją zdetonowałem :) Efekt: dwa strzały, dwa razy pogoń, na finiszu jęzor do pasa, a do samochodu wpełzłem niczym paralityk...

Wieczorem w domu, kiedy sprawdzałem wyniki, okazało się, że mnie w nich nie ma. To pewnie za karę :) Swoją drogą, jak działają naprawdę te chipy to nawet najstarsi górale pewnie nie wiedzą.

O bombie nr 2

Aby cały weekend był bombowy to do Łodzi nie przyjechać nie wypadało. Z drugiej strony myślałem sobie (jak się później okazało myślenie tego dnia nie było moją mocną stroną), że przepaliłem się w Rawie i na Kalonce będzie już o niebo lepiej.
Przejdę od razu do rzeczy...
Od startu szedł gaz. Noga podawała...bo było z górki :) Pierwsze zmarszczki zaliczone w siodle. Gdybym miał w kieszonce aparat to pewnie strzelał bym foty na lewo i prawo. No bo było niby szybko cały czas ale rezerwa była spora. Na kolejnych zmarszczkach już było ciekawiej. Zaczęły się pojedyncze strzały. Ja nawet pokusiłem się pchnąć jednego kolegę aby nie dymił zbyt mocno, chociaż nie miałem pojęcia czy dymi czy staje na siku :) Wieczorem w trakcie rozmowy okazało się, że jednak miał bombę....
Kilka km dalej przyszła pora na mnie. Przy dość niskim tętnie, na jednym z podjazdów strzeliłem błyskawicznie. Dobrze, że to nie Zakopane i sztajfa szybko się skończyła. Z lekka się wypłaszczyło, potem z górki...mimo to musiałem zapodać szóstkę aby dogonić delikatnie zwalniający peleton.
Wjazd na drugą rundę okupiłem straszliwymi mękami. Nogi krzyczały POMOCY, jakby tego było mało to coś zaczęło uwierać w moje cztery litery (jak się później okazało minął termin przydatności do "spożycia" mojego pampersa).
Dokładnie w tym samym miejscu co na rundzie nr 1 zadymiło i w tym momencie było już po jeździe. Jednym słowem bomba dokończyła tylko to, co zaczęła jakieś 40 minut wcześniej. Był dym, był huk...do tego stopnia, że ktokolwiek mnie mijał (a było ich wielu) i krzyczał dawaj (czytaj: siadaj na koło) to ja nic nie słyszałem. No dobra, udawałem, że nie słyszę ale czy to miało jakieś znaczenie ???
Dalej spacerkiem na bazę, do auta, w cywilki i do domu...pierwszy DNF w tym sezonie :(

Poniżej pamiątka z Kalonki:


@wiki




Trzy bomby w cztery dni

Posted by wicklowman
poniedziałek, 27 maja 2013
   Zaniedbałem...na szczęście tylko bloga :) Dlaczego ? Trening, praca, dom i...wyścigi. 
Pewnie, były dni, kiedy mogłem usiąść i coś naskrobać ale wyszło jak wyszło. Z jednej strony to nie ma tego złego bo jest teraz o czym pisać, z drugiej jednak to trochę się tego nazbierało...damy radę :) Miłej lektury.

Sezon 2013 zacząłem w Brodnicy

Jeden wyścig, dwa cykle: Road Maraton i Masters. Pogoda średnia i to bardzo...chyba nawet można zaryzykować i napisać, że jak na koniec kwietnia to strasznie zimno.
Do przejechania 86 km, trzy rundy. Na starcie mieszanka, towarzystwo znane z RM (między innymi Jas-Kółka czy Bikeholicy) i znane nazwiska ze środowiska masters. Z Łodzi Leduch, Sumara i Omiot, Żoliber w pełnym i mocnym składzie, Lublin, TTC Jade Toruń i inni...

Sama trasa bardzo fajna. Byłem w lekkim szoku, gdy faktycznie okazało się (org przed startem ostrzegał), że na rundzie nie brakuje podjazdów (nie były to sztajfy jak na południu ale zawsze). Wszystko naturalnie do podjechania z płyty ale lekko nie było, przynajmniej dla mnie.
Lekko nie było ale mimo wszystko radziłem sobie całkiem nieźle (nie tylko na sztajfach ale także na całej rundzie). Ponieważ przespałem całą zimę to miałem dość spore obawy jak wypadnę... Jak już byłem po, to stwierdziłem, że pewnie moje nazwisko nie będzie nigdy wymieniane w gronie faworytów na żadnym z wyścigów ale "statystą" także nie będę.
Było kilka skoków (na przetarcie, nie na odjazd), były momenty kiedy brakowało mocy, były chwile gdy czułem, że nóżka kręci całkiem fajnie. Było git :)
Na kreskę wpadłem w około 40-osobowej grupie (uciekinierzy z przodu byli w liczbie 15). Finisz nie był dla typowych sprinterów. 90 stopni w prawo i jakieś 150 metrów do kreski. Kto na zakręcie był za daleko to i ekstra mocna noga tego dnia na pewno nie pomogła. Zameldowałem się w czubie zajmując ostatecznie 11 miejsce w swojej kategorii (na 54). Warto dodać, że na starcie stanęło Nas ponad setka, co w przypadku startu wspólnego to już liczba godna podziwu :)

To była sobota (27/04)...
 
   Dzień przed, czyli w piątek pojawił się pomysł aby zostać na noc i w niedzielę zaliczyć w Toruniu trening z Michałem Kwiatkowskim. Spanie było ale do Torunia nie pojechałem. Trening miał mieć charakter raczej "wycieczkowy", dystans miał być przede wszystkim bardzo krótki i zrezygnowałem. Z pełnym szacunkiem dla osiągnięć Michała...chodziło bardziej o pogaduchy przed treningiem i w trakcie...między innymi o jego bardzo udanych startach we wiosennych klasykach. Byłaby to na pewno nie lada gratka ale mimo to odpuściłem.

Wystartowałem natomiast w Bobrowie

Rzut beretem od Brodnicy, punktowany wyścig masters. Idealna okazja na kolejne przepalenie nogi. Były chęci i smak na wynik....nie miało być jednak pogody.
Rano padało, rezygnacja nie wchodziła w grę. Jak już jestem to jadę i umarł w butach. Na 2 godziny przed startem pogoda wyklarowała się. Opady ustały, asfalt wysechł...będzie OK (???).
I było :) Pogoda zlitowała się do tego stopnia, że sporo było słońca.
W porównaniu do Brodnicy na starcie garstka (razem z cyklosport było nas nieco ponad 20 chłopa). Do zaliczenia 70 km, krótkie i szybkie ? rundy, jeden odcinek z fajnymi zmarszczkami, jakby tego było mało to w odkrytym terenie czyli będą ranty.
Przez cały wyścig ranty, skoki, ranty, skoki....swoich sił także spróbowałem ale jak zwykle (śmiech) albo brakowało mocy, albo szczęścia, albo nie było decyzji...albo decyzja była ale stanowczo za późno :)
Na osłodę został mi finisz z mocno okrojonej głównej grupki. Długi i minimalnie pod górę (jakby to było w zeszłym sezonie lub dwa do tyłu to napisałbym, że idealnie dla mnie)... Noga w końcówce ciężka, ostatecznie linię mety minąłem drugi (z mojej grupki). Ostatecznie 7 miejsce w M30 :)

To była niedziela (28/04)...

Pora na majówkę

   W kalendarzu było w czym wybierać. Poznań, Koło x 2, Olsztyn k/Częstochowy, a także Klasyk Beskidzki w Łosiach (okolice Gorlic i Nowego Sącza) na południu Polski. Na piątek (3 maj) zaplanowałem Poznań, na niedzielę zaś (5 maj) start wspólny w Kole. Miałem smaka na start w czasówce w sobotę (także w Kole). Na szczęście wizja "fatalnego" wyniku (i wstyd) była silniejsza od sprawdzenia się w ITT.

   Do startu na Poznańskim Torze Samochodowym w Przeźmierowie zrobiłem trzecie podejście (dwa poprzednie w latach 2011-2012)...tym razem udane.
Dystans 60 km, runda 4 km, 15 okrążeń, całkowicie zamknięty ruch (co na torze samochodowym jest sprawą oczywistą), idealna nawierzchnia, mnóstwo technicznych zakrętów i...deszcz od samego początku aż do mety. Na starcie takie nazwiska jak: Kozal, Lonka, Spławski, Jach czy Bonecki.  Przebieg wyścigu w skrócie: mnóstwo skoków (wszystko kasowane w zarodku), szybkie tempo (średnia w tym ulewnym deszczu wyszła prawie 39 km/h) i finisz z grupy. Długi i znów (poprzednio w Bobrowie) delikatnie pod górę. Ujechany dość mocno finiszowałem na tyle ile fabryka dała (a dało bardzo mało). Przede mną linie mety minęło sporo kolegów i nie liczyłem w zasadzie na nic szczególnego. Tym bardziej byłem mocno (i pozytywnie) zaskoczony, gdy okazało się, że jestem trzeci w M30.
Niestety moja radość trwała krótko. Ktoś reklamował, że go nie ma w wynikach, ten ktoś był z trzydziestki i ten ktoś stanął na trzecim miejscu podium. Zły nie byłem, jedynie lekko rozczarowany... Miałem nosa gdy nie przyjąłem od Piotrka (kolega z Drużyny Szpiku) gratulacji. Powiedziałem: "wyczytają to będzie graba :)". Wyczytali, po sekundzie była poprawka, że nastąpiła pomyłka, ble, ble, ble...
Czwarte...najgorsze z możliwych, ale przed startem liczyłem na miejsce w pierwszej piątce także plan wykonany.

Bardzo fajnie było spotkać się z Maćkiem, Piotrkiem i Darkiem. Wszyscy startowali w czerwonych koszulkach Drużyny Szpiku. Mimo fatalnej pogody dzielnie dopingowała nas Maja (żona Rozmiara). Nie zabrakło również Rafała ("opiekun" kolarzy w fundacji), który uwiecznił Nasze zmagania na zdjęciach !
Wszystkim z Drużyny wielkie dzięki za spotkanie i z tego "miejsca" gorąco Was pozdrawiam.

Poniżej dwa fajne shooty (autorstwa Rafała oczywiście), przed i po :)



  
 Dwa dni później w Kole

   Nareszcie wiosenna pogoda. Nie do końca :) bo średnia temperatura w granicach 26-27 to już prawie upał...
Do przejechania 75 km (razem z dojazdem na ostry). Jedna runda, malownicza i fajna trasa. Sporo wąskich i technicznych odcinków. Dobra paka do ścigania także działo się. Noga podawała w miarę ale nie na tyle aby załapać się w odjazd na kreskę. Jak zwykle (wiem, wiem, powtarzam się) brakowało momentami szczęścia, momentami mocy... Ciekawostka: jechałem Danielowi Chądzyńskiemu na kole gdy ten bryknął ni z tego ni z owego. Przez chwilę zawahałem się ale ostatecznie powiedziałem sobie: "nie, nie tym razem". I tutaj sprawdziło się powiedzenie "kto nie ryzykuje ten nie ma". Daniel pojechał, ja nie skoczyłem ale skoczył ktoś inny...z przodu uformowała się mała ucieczka, która dojechała do mety. I Daniel w M30 wygrał jak w roku ubiegłym :) Graty !!!!
Dziwny był trochę finisz....ale to już wynikało z mojej niewiedzy i w pewnym stopniu z nieznajomości trasy. Wjazd do jakiegoś "większego" miasta. Mocne tempo, nerwówka, jakaś kraksa... Z licznika wynikało, że do krechy jeszcze koło dyszki. Nie pcham się, stwierdzam, że mam czas. Miejscowego pytam ile jeszcze. Ten odpowiada, że jakieś 7 km. Tymczasem tym większym miastem okazało się Koło...do mety był kilometr a nie siedem...licznik pokazywał 65 ale bez dojazdu na ostry. Byłem za daleko. Dwa ronda i kiedy zorientowałem się, że sadzimy na kreskę to było już za późno. Szkoda bo czułem się mocny w końcówce. Łykałem ilu się dało i starczyło na 6 miejsce w M30.

Wielki minus...gdzie tam wielki, OGROMNY !!! dla orgów. Cały wyścig przejechany bez pilota !!! Ani żadnego samochodu "cywilnego" ani Policji !!! Dalej już bez komentarza...

Kolejne posty niebawem...

@wiki







4 starty w 10 dni

Posted by wicklowman
niedziela, 5 maja 2013

(źródło: www.telegraph.co.uk)


(źródło: www.sport.tvn24.pl)

(źródło: www.roadcycling.com)

(źródło: www.sport.pl)

czwartek, 2 maja 2013
   Poniższy plakat jest już mocno nieaktualny.



   Z piątki faworytów tegorocznego Giro (według cycling-passion.com) wypadł niestety Ivan Basso. Skupmy się w takim razie na czwórce. Chciałoby się (a może nawet powinno) dokoptować w miejsce Ivana innego kolarza. Niestety, przeglądając dziś listę startową stwierdziłem, że się nie da. Proszę mnie źle nie zrozumieć. Nie brakuje wielkich nazwisk, nie brakuje bardzo dobrych górali...ale czy któryś z nich jest w stanie założyć różową i utrzeć nosa wielkim faworytom, wjeżdżając w niej na ostatnim etapie do Brescii ??? Nie !!! Chciałbym aby jakiś czarny koń wygrał pierwszy z trzech wielkich tourów ale czy to nie będzie przypadkiem Mission: Impossible ?

Samuel Sanchez...
W tym sezonie nie ugrał jeszcze nic szczególnego. Trzy razy w dychu na etapach Vuelta Ciclista al Pais Vasco, w tym raz na mecie zameldował się drugi. Raz pokazał się w czubie na Tirreno-Adriatico (5-ty na szóstym etapie). Niektórzy powiedzą, że średnio...ale być może tak miało być.
Jeden z tych co nie potrafią siedzieć przez większość trasy na kole czekając co zrobią inni... Wojownik, kocha podjazdy... Ma za sobą wspaniałe chwile w wielkich tourach. Na Tour De France w 2011 był 5-ty w generalce i został najlepszym góralem. Rok wcześniej był trzeci i piąty w górskiej. Hiszpańską Vueltę w 2009 roku przegrał tylko z Valverde... Nie można go lekceważyć, będzie groźny...

Vincenzo Nibali...
W tym sezonie wygrał Tirreno-Adriatico (najlepszy także w ubiegłym roku) i Giro Del Trentino. Rok temu trzeci w generalce na TDF. Drugi na Giro w 2011 i trzeci w 2010. Wygrał Vueltę (2010). Dwa razy startował w naszym TDP :) Specjalista od wyścigów wieloetapowych...jest w kopie. Ale czy na tyle, aby walczyć o zwycięstwo ? Według mnie brakuje mu ikry, może być trzeci czy drugi ale wygrać nie wygra...

Ryder Hesjedal...
Jako triumfator zeszłorocznego Giro musi (czyżby?) być stawiany w gronie faworytów. I na tym kończę pisanie na Jego temat. Według mnie bez najmniejszych szans na powtórzenie sukcesu z roku 2012. Powiem więcej, nie stanie nawet na podium...

Bradley Wiggins...
Wszyscy dobrze pamiętamy jego zwycięstwo w TDF w roku ubiegłym. Chłopaki ze SKY mieli oczy dookoła głów, kontrolowali wszystko i wszystkich. Sam Bradley jechał po najniższej linii oporu i jak nie musiał to się nie wychylał. Ma szanse na triumf, to nie ulega wątpliwości (niestety).
Ja bako-brodo-rudego nie lubię i to bardzo...już wolałbym aby Giro padło łupem Kanadyjczyka !!!

Na kogo stawiam ? Na Sancheza :) I pamiętajmy trzymać kciuki za Naszych: Rafała Majkę, Przemka Niemca i Michała Gołasia !!!

@wiki







15-21/04

Plan zrealizowany :)
Trzy jazdy solo od poniedziałku do środy, dwa dni wolnego i bardzo udany weekend. W sobotę pojechaliśmy z Krzyśkiem na ustawkę pod Kasztany, w niedzielę zaś większą ekipą na Strykowską. W sumie przez ostatnie dwa dni tygodnia wyszło solidne 266 km...

Statystyki tygodnia:
- liczba treningów: 5 (5 x szosa)
- dni wolne: 2
- czas w siodełku: 13h53
- kilometry: 435,7
- najkrócej (km): 43,8
- najdłużej (km): 137,8
- najkrócej (czas): 1h20
- najdłużej (czas): 4h23

Wydarzenie tygodnia czyli dzień warty uwagi: sobota - ustawka pod Kasztanami i niedziela - ustawka na Strykowskiej.

22-28/04

Luźniejszy tydzień...
Od poniedziałku do piątku 6 x dojazdy (do i z pracy), jeden raz wyskoczyłem w ciągu dnia na 1,5 godzinki.
Na weekend zaplanowałem sobie sobotni wyścig w Brodnicy...w piątek zaś zdecydowałem, że zostanę na noc aby w niedzielę odwiedzić Toruń i odbyć krótki trening z Michałem Kwiatkowskim. Plany jednak się zmieniły i zamiast treningu wybrałem kolejne ściganie w mastersach w Bobrowie.


Statystyki tygodnia:
- dojazdy praca: 6
- liczba treningów: 1
- wyścigi: 2
- dni wolne: 1
- czas w siodełku: 11h50
- kilometry: 360,9
- najkrócej (km): 19,5
- najdłużej (km): 86,3
- najkrócej (czas): 0h43
- najdłużej (czas): 2h16

Wydarzenie tygodnia czyli dzień warty uwagi: sobota - wyścig masters/RM w Brodnicy i niedziela - wyścig masters w Bobrowie.

@wiki








wtorek, 30 kwietnia 2013
   Kask przed zakupem powinno się przymierzyć...
 
   Takie czynniki jak: marka, kolorystyka, kształt czy wygląd ogólny mają dla mnie ogromne znaczenie (i chyba nie tylko dla mnie) ale najważniejsze jest to, aby dobrze leżał na głowie !!!

   Zrezygnowałem z zakupu "drogiego" kasku. Miał być w kolorach czarny z czerwonym, miał być "wygodny" i mały, miał mieć normę CE.
Na ebay znalazłem model, w którym po prostu się zakochałem. Odpowiednia kolorystyka, bardzo fajny tył i atrakcyjna cena. Postanowiłem zaryzykować, bo przecież nie miałem zielonego pojęcia jakie będą wrażenia kiedy założę go na głowę...
Opłaciło się !!! Kask leży idealnie !!! Jak go oceniam ???

Kolorystyka: 6/6
Wygląd ogólny: 6/6
Wykonanie: 6/6
Gabaryty: 6/6

Dla ciekawskich...
Kask kupiony na ebay.pl. Pochodzenie: Chiny. Norma CE: jest. Waga: 230 g. Cena z wysyłką wyniosła niespełna 34 dolary (wyszło jakieś 105 zł). Oczekiwanie na wysyłkę: równe 14 dni. Oczywiście obyło się bez opłat dodatkowych typu: cło czy podatek.

Testy w boju będą niebawem...

Oto galeria:









@wiki




wtorek, 16 kwietnia 2013
   ...czyli plany na sezon 2013

I - bankowo czy jak kto woli "nie ma lipy - jedziemy"...
11/05 (sobota) - Tour De Powiat, Parzęczew
12/05 (niedziela) - Tour De Powiat, Zgierz
18/05 (sobota) - Tour De Powiat, Głowno
19/05 (niedziela) - Tour De Powiat, Aleksandrów Łódzki

09/06 (niedziela) - Maraton Jastrzębi Łaskich, Łask
15/06 (sobota) - MP Masters ze startu wspólnego, Strawczyn
16/06 (niedziela) - Masters, Aleksandrów Łódzki

27/07 (sobota) - Tatry Tour, Słowacja

04/08 (niedziela) - ŻTC, Masters, Tuszyn

01/09 (niedziela) - Tour De Rybnik, Rybnik

II - chciałbym pojechać...
20/04 (sobota) - Masters, Janów
21/04 (niedziela) - Masters, Konopiska
27/04 (sobota) - Masters/RM, Brodnica

04/05 (sobota) - Masters, Koło
05/05 (niedziela) - Masters, Koło

09/06 (niedziela) - Masters, Psary
29/06 (sobota) - Masters, Bieliny

18/08 (niedziela) - Masters, Żyrardów
25/08 (niedziela) - Amber Road TTT, Gostyń

III - gdzieś pojadę na 100%, tylko nie wiem gdzie...
26/05 (niedziela) - Masters, Łódź
26/05 (niedziela) - Maraton, MP Szpikowe, Leszno

@wiki




Kiedy i gdzie...

Posted by wicklowman

Copyright © ... - Black Rock Shooter - Powered by Blogger - Designed by Johanes Djogan