...

   Gliczarów...

   Początek to pikuś (teoretycznie). Ale co będzie na ścianie Bukovina skoro już teraz brakuje mocy ? Jechałem swoje. Psycha troszkę siadała bo mijali mnie wszyscy Ci, których ja minąłem pod Ząb. W oddali widziałem już schody. Zdjąłem okulary i nerwowo szukałem na nie miejsca. Ostatecznie wylądowały z przodu, za rozpiętą koszulką. Nie cieszyłem się już na widok kibiców. Okulary wypadły i musiałem się zatrzymać. Z tego wszystkiego nie podziękowałem komuś, kto pomógł mi ruszyć z miejsca. Ujechałem 500 metrów i wypadły ponownie. Chyba głowa zaczęła pracować bo przypomniałem sobie o tylnych kieszonkach. Na samym szczycie słyszę "dawaj Michał, dawaj". To był Robert, kolega, z którym kiedyś się ścigałem... W lewo i zjazd, czas na złapanie oddechu, tutaj już o nadrabianiu nie myślałem.



   Od ronda do mety...

   Równe 4 km podjazdu. Nie wiem czemu ale finałowy odcinek wyszedł mi chyba najlepiej. Może to uczucie, że koniec już blisko ? Jechałem równo, oddech jakby lżejszy. Pojawiły się barierki z lewej jak i z prawej. Jakieś dzieciaki krzyczeli "rzuć bidonem". Uśmiechnąłem się znowu... Gdyby mi tak dobrze szło na trasie jak im szły okrzyki to pewnie byłoby pudło ;) Mija mnie trzech tuż przed metą...koniec.



   Gdzie on jest...

   Nawet nie pamiętam jak bardzo byłem zmęczony. Szukałem wzrokiem syna. Rozglądając się a to w lewo a to w prawo nawet nie zauważyłem kiedy na mojej szyi pojawił się medal. Rozglądałem się nerwowo. Zobaczyłem Andrzeja ale przecież to nie o niego chodziło. Masa ludzi...na mnie nikt w tym roku nie czekał...



p.s. I On był cały czas na basenie :)
p.s. II 447 miejsce open
p.s. III zatrucie, które prawdopodobnie zaczęło dawać się we znaki tuż po starcie puściło mnie po tygodniu...

   Od trzech sezonów maj to miesiąc najbogatszy w starty, przynajmniej u mnie. Głównie za sprawą Tour De Powiat czyli Maratonu Rowerowego po Ziemi Zgierskiej, w skład którego w tym roku weszło 5 wyścigów szosowych.

   Ale od początku...

   W weekend majowy dwa starty w Kole. Pierwszy to ITT. Mój debiut w czasówce jeżeli chodzi o mastersów. Dzięki uprzejmości Roberta (trener w KLTC Konin) mogłem pojechać na prawdziwej kozie, w prawdziwym kasku czasowym i w kombiaku.
Czasówka miała tylko 7,6 km (w regulaminie było 10 km) ale była dość wymagająca. Trasa w lesie, pofałdowana, do tego było bardzo zimno. Czas jaki wykręciłem to równe 12 minut co dało marną ;) średnią 38 z małym hakiem. Strata do zwycięzcy minuta i 18 sekund, miejsce siódme na dziewięciu startujących. Szału jak widać nie było, ale doświadczenie bezcenne...
   Następnego dnia odbył się kolejny wyścig w Kole. Tym razem start wspólny na dystansie 70 km. Pogoda o niebo lepsza niż na czasówce, obsada dość silna.
Dość szybko po starcie ostrym zawiązała się akcja. Po szybkiej analizie kto jest w odjeździe stwierdziłem, że szanse mają duże. Przeskoczyłem i...pojechało. Z upływem kilometrów ekipa ciągle się kurczyła  i ostatecznie zostało nas siedmiu. Na jakąś dyszkę do kreski Kamil z Żoliberów postanowił przeciągnąć nieco towarzystwo kilkoma konkretnymi skokami. W efekcie z przodu znalazło się trzech z Cyklosportu, potem my czyli trójka z M30, za nami Piotrek z Cyklo. Ten ostatni jechał z pierwszą trójką ale miał defekt. Na finiszu nie miałem najmniejszych szans na równorzędną walkę. Raz, że byłem mocno ujechany, dwa, że moimi towarzyszami byli nie byle jacy rywale: Baltazar z Żoliberów i Głowacki z Elbląga. Wpadło 3 miejsce, czyli pierwsze pudło w sezonie :)

   Zanim wezmę się za podsumowanie maja (startów było sporo) to może słów kilka o szosowych MP Masters w Krzywiniu, które odbyły się 15 czerwca w niedzielę. Te przeszły do historii bez...historii ;)
 
   Tydzień treningowy przed wyglądał kiepsko. Walka z ramą, jakimiś dziwnymi trzaskami, czasu na dłuższe jazdy też brakowało. Dwa razy po godzinie w celu sprawdzenia pozycji itp...tylko tyle. Wiedziałem, że start będzie wyglądał tak: albo na świeżości albo na bombie. Bomby nie było ale świeżości też nie niestety.

   Początek bardzo nerwowo. Kilku z nas (w tym ja) nie podpisało listy startowej na czas. Efekt ? Peleton pojechał a my składaliśmy swoje autografy pod namiotem. Gonitwa, jęzor do pasa, na szczęście w głównej grupie byliśmy po jakimś kilometrze. Początek wyjątkowo spokojnie. Pierwsza runda traktowana chyba jednakowo przez wszystkich, zapoznać się z trasą i takie tam. Na drugiej zaczęło się już to co powinno. Co chwila "coś". Próbowałem aktywnie (pierwsze 50%) ale noga nie ta zdecydowanie. Wszystkie decydujące akcje przepuściłem. Zwyczajnie brakowało mocy...nie wspominam już o tym, że drugie 50% jechałem za daleko i zbyt asekuracyjnie. Na siódmej rundzie (w sumie było ich osiem po 15 km) spory kryzys na hopce, przetrwałem tylko dlatego, że pamiętałem doskonale o dość długim i szybkim odcinku w dół. Ósme okrążenie to kurcze do samej kreski... Finisz ? Mocno schowany, gdzieś dorwałem lukę z lewej strony ale było zbyt nerwowo i zbyt blisko barierek by ryzykować zdrowiem i sprzętem. Ostatecznie 33 miejsce, startujących blisko setki.

   Podium nie było zaskoczeniem. Górecki wygrał na solo i pokazał pozostałym swoje miejsce w szeregu ;). W głównej grupie razem ze mną przyjechało co najmniej kilku kandydatów do pudła co pokazuje, że MP jak co roku rządzą się zupełnie innymi prawami... Pogoda dopisała, było bardzo ciepło (chyba nawet troszkę za jak dla mnie) i dość wietrznie. Trasa ładna, z dwoma krótkimi, interwałowymi podjazdami na płytę. Organizacyjnie impreza bez zarzutu... W przyszłym roku rewanż :)

Poniżej trochę cyferek i kilka strzałów z trasy (fotki pochodzą z portalu Wrocławska Gazeta Kolarska)...

Dystans: 122,7 km
Czas: 3:01:08
Średnia prędkość: 40,7 km/h
Hr: 166/192
W pionie: 547 metrów
Średnia temp: 23,6

Garmin Connect
Wyniki wszystkich kategorii wiekowych

   Druga połowa marca. Składam zamówienie w sklepie Bikestacja.pl. Wcześniej spotkałem się z kilkoma negatywnymi opiniami o nich ale co tam...Mam na oku trzy konkretne rzeczy: bidony BMC, rękawiczki Giro i nogawki 3/4. Szukam tak aby wszystko było o jednego dostawcy. Jest, znalazłem, Bikestacja.pl. Wszystkie potrzebne mi produkty świecą się na zielono czyli są dostępne. Czego chcieć więcej...
Składam zamówienie, płacę i czekam. Po trzech dniach jest e-mail:
"niestety system błędnie oznaczył bidony, jest tylko jeden dostępny, czy zamówienie może pójść w takiej postaci"
Znajduję inne bidony. Żadne pro-tourowe ale pasują kolorystycznie. Pytam o dostępność. Odpowiedź brzmi: "są". Następnie piszę z prośbą aby zamienić BMC na te dostępne. Mijają trzy dni. Cisza. Piszę z prostym pytaniem: czy coś się ruszyło z zamówieniem. Odpowiedź krótka i na temat: "jutro wysyłka".
Mijają kolejne trzy dni. Status zamówienia na www bez zmian. Pytam co się dzieje. Odpowiedź nadchodzi dość szybko:
"bidony są dostępne, nogawki też, problem stwarza firma Shimano, dystrybutor marki Giro, bo nie dostarczył nam rękawiczek i nie rozumiemy o co za bardzo Panu chodzi".
Fuck !!! Co to jest ??? Postanowiłem poczekać jeszcze kilka dni. W między czasie trafiam na sklep gdzie znajduję wszystko co mi potrzebne. Zamawiam i płacę. O nic się nie boję bo wcześniej korzystałem już z usług tego sklepu. Tego samego dnia piszę do Bikestacja.pl, że rezygnuję z tego co zamówiłem prosząc jednocześnie o zwrot należności. Już tego samego dnia zostałem poinformowany o tym, że zamówienie zostało anulowane, w kolejnym e-mailu tekst o zwrocie należności. Bez zbędnych słów. Ani be ani me ani pocałuj mnie w dupę. Odpowiedzi wysyłane automatem...


  Po trzech dniach odebrałem przesyłkę ze sklepu Mikesport.pl. Wszystko tak jak się spodziewałem, rewelka.

   Obiecałem sobie, że nigdy już nie zaryzykuję jeżeli chodzi o Bikestacja.pl.

   Wczoraj szukałem kompletu śrubek do tarcz Campagnolo. Szukałem tylko na Allegro. Gdybym miał korby Shimano to byłoby bardzo różowo. Niestety do Campy znaleźć tego typu pierdoły w PL to nie lada sztuka.
Są na Allegro, znalazłem. Do tego fajne, czerwone. Będzie pasować pod ramę. Sprzedawca Bikestacja.pl, liczba dostępnych kompletów: 10. Ryzyk fizyk, co ma być to będzie. Stwierdziłem, że to co wystawiają na aukcjach to mają pewnie na stanie. Dzisiaj dostaję e-mail o treści:
"niestety system błędnie oznaczył Pana śruby jako dostępne, możemy zaproponować zielone, złote lub srebrne w tej samej cenie"
Ta, zielone czy złote to będą mi pasowały jak...pomyślałem sobie:

   Jakieś trzy tygodnie temu padł mój smartphone. Po tygodniu wrócił z serwisu naprawiony...niestety po kilku raptem dniach usterka wróciła i wrócił też smartphone do serwisu. Póki co "jadę" na zastępczym odcięty od internetów. Tutaj to i może dobrze, że tak się stało. Odpocznie człowiek trochę od "twarzo-książki".
To tyle jeżeli chodzi o rzeczy, które nam kolarzom do szczęścia potrzebne nie są.

   Wcześniej była drobna kraksa, w efekcie której wystrzeliła przednia oponka, pojawiły się drobne szlify na klamce i owijce, o szlifach (już znacznie większych) na ciele nawet nie wspominam (jak i o podartych rękawiczkach, rękawkach czy spodenkach).

   Co dalej ? Dzisiaj do serwisu poszedł GSC10 czyli czujnik prędkości/kadencji od Garnka. 10 dni (najmniej) treningów na GPS-ie co przyjemne nie jest bo przez ostatnie kilka dni zauważyłem jak wskazania prędkości wyraźnie "pływają". Przypomina mi się sytuacja sprzed kilku lat kiedy to serwis Garmina przysłał mi w ciągu kilku dni nowy czujnik z UK, a starego nawet nie sprawdzili co z nim nie tak. Teraz będą serwisować (tak to nazwali). Widać zmieniła się trochę polityka serwisowa... To tak na marginesie.

   Więcej. Na dzisiejszym treningu poszła szprycha w przednim Scirocco. Mega bicie, powrót do domu, zmiana koła. Jazdę dokończyłem ale już tyle kaemów ile miałem w planach to nie zrobiłem.
Jak się okazało to szprychy są z prostym łepkiem !!! W jednym źródle na zamówienie (czas oczekiwania to miesiąc), w drugim też trzeba czekać tydzień do 1,5 ale ceny nie znaju... BTW: czemu do kompletu kół Campa nie da choćby dwóch czy trzech zapasowych ??? Póki co kółko w zapasie jest więc nie ma co robić afery...

   Do wora trzeba jeszcze dorzucić mocno skrzywiony blat 52 (jak to się stało to nie mam zielonego pojęcia) plus zgubiona jedna śrubka od tarcz...

   Tak się zastanawiam czy nie przerzucić się na szachy...;)

   Są święta. Pewnie nie ja jeden skosztowałem wczoraj trochę %%%. W lany poniedziałek postanowiłem wypocić wszystko i pojechałem pod Aptekę.
Start, Giewont, w lewo na Dobrą....i tak lecieliśmy, lecieliśmy i do mety zrobiła się jakaś dyszka. Dużo nas nie zostało, przyzwoite tempo i upierdliwy wiatr zrobił swoje. Odjechała dwójka. Dałem zmianę, dość mocną, hehe no przyznam, że było z wiatrem. Doszliśmy śmiałków. Tempa nie zwalniałem. Wręcz przeciwnie, pocisnąłem jeszcze mocniej lewą stroną i odjechałem na jakieś sto metrów może. I to nawet nie był żaden skok...pojechałem i tyle. Za jakiś km, może ciut więcej, zostałem łyknięty, a jęzor mi zwisał do pasa.
Jakiś koleś rzekł do mnie bardzo poważnym głosem: "jak nie będziesz wychodził na zmiany tylko tak sobie skakał to sobie tutaj nie pojeździsz". Zamurowało mnie z deczka. Zmiany dawałem. No może mniej niż inni ale czy ktoś to kuźwa liczy czy jak ? Może gość miał taką fazę przez cały trening, że nie widział kto kiedy jest na czubie ? I te skoki...jakie skoki ? To był jedyny moment kiedy wyrwałem się jak idiota do przodu. No i zostałem skarcony jak młody. Nie miałem siły na dyskusję. Coś tam wydukałem grzecznie pod nosem. Miałem jeszcze ochotę powiedzieć: "łap oddech bo kreska się zbliża i może zaraz Ci braknie...".

   Im bliżej "mety" tym zapiek większy. Mojego nowego kumpla już z nami nie ma. A ja na kreskę wleciałem dziś trzeci....taka sytuacja ;)

   Trochę mnie nie było...
   Dlaczego, przynudzać nie będę. W skrócie: od września ubiegłego roku przez jakieś 4 miesiące nie jeździłem. W styczniu parę razy wsiadłem, w lutym nie więcej niż w styczniu....amen.
Teraz siedzę sobie w Hiszpanii...takie tam rowerowe wczasy, co ze zgrupowaniem kolarskim nie mają absolutnie nic wspólnego.